Çocukların dünyaya gelebilmek için anneye olduğu kadar babaya da ihtiyacı var.Peki çocukların babaya olan ihtiyaçları çocuk doğduktan sonra bitiyor mu? Tabi ki hayır. Çocukların sosyal, fiziksel ve duygusal gelişimleri için hem anne hem de baba ilgisine ihtiyaçları vardır.

            Babalar çocuklarıyla neden daha az ilgilenirler? Babaların ilgileri neden daha az görünüyor?Elbetteki çocuklarıyla ilgilenen babalar bu genellemenin dışında. Ne yazık ki bu genellemeye gidecek kadar, -az ilgili baba- gözlemimim var. Toplumun yükledikleri mi, babanın genellikle dışarıdaki işlerle meşguliyeti mi sebep acaba...Bir çok şey sayılsa da baba ilgisinin artması durumun da araştırmalar gösteriyor ki, çocukların gelişiminde daha fazla ilerleme kaydediliyor.

            Çocukların ebeveynlerini taklit ettikleri bilinen bir gerçek.Sizi model alırlar. Baba modeli kişiliğin güven–güvensizlik, otorite, bağımlılık, duygusal kontrol, özgüven, dışa ve sosyal ortama açılma ile ilgili en önemli etkenlerden biridir. Baba desteği olmadan büyüyen çocuğun bu özelliklerinin eksik kalması muhtemeldir. Babalarının yakın ilgisiyle büyüyen çocuklar genelde kendilerini ifade etme ve iletişim kurabilme konusunda daha becerikli oluyorlar.

            ‘Erkek adam’ olan baba toplumumuzda bazen çocuğuna sevgisini göstermekten bile mahrum edilmiş. Değişim olmakla birlikte çocukların babaları tarafından kucağa alınmadığı ve büyüklerin yanında öpülmediği davranışlar kültürümüzde var. Babaların bu tutumu çocuklarıyla aralarındaki ilişkiyi zedeliyor. Böylece "babalarından korkan, onlara saygı duyan ama onları sevmeyen” çocuklar yetiştiriyoruz. ‘Çocuğunu seveceksen uyurken sev’ mantığı da terk edilmek zorunda.

            Baba çocuk eğitiminde çoğu zaman evin polisi rolünde.Babanın otorite figürünün iyi işlenmesi lazım. Polis olarak değil, yine kurallar koysa da güven veren ve çocuğu ile etkili iletişim kurabilen konumda olmalı.

            Doğduğu andan itibaren anneye bakım açısından bağımlı görünen çocuğun dünyasına babanın da mümkün olan erkenlikte girmesi önemlidir. Babaların, erken yıllarda gösterdiği olumlu ilgi, çocuğun zihinsel gelişimini de olumlu şekilde etkiliyor.

            Baba-çocuk, aynı evde birlikte yaşaması yeterli değil, babanın çocukların hayatında aktif rol alması gerekir. "Çocuğun sadece maddi ihtiyaçlarını karşılamakla ilgilenmiş olmazsınız." Zihinsel, fiziksel ve ruhsal gelişimi birlikte düşünülmeli. Bir baba çocuğuyla kitap okusa, derslerine on dakika zaman ayırsa, biraz sohbet etse,bazen oyun oynasa yada birlikte spor yapsa....yapılacak bir çok şey var.Bu çocukta olumlu yönde değişim ve gelişim sağlayacaktır. Çocuğunuzla  ilişkilerinizin kalitesi, yoğunluğu, çok yönlülüğü çocuğunuzda olumlu gelişmeler olarak geri dönecektir.

            Çocuklarımıza gösterilen ilgi sonucu elde ettikleri her bilgi,kendilerine olan güvenleri- ni de arttırıyor. Güven sosyal zekâya etki yapıyor. Bu da onların önce okul, sonra hayat başarılarına olumlu yansıyor.

            Bilimsel bir veri;İngiltere nin Newcastle Üniversitesi tarafından 11 bin kişiyle yapılan bir araştırma baba ilgisinin çocuğun zeka gelişimi üzerinde etkili olduğunu gösterdi. Bilimsel araştırma sonuçları böyle. Size düşen çocuğunuzla etkin iletişim kurmak. Koşullarınız ne olursa olsun çocuğunuz buna değmez mi?