Çocuklar dünyanın en tatlı varlıkları. Günün yoğun ve yorucu temposundan sıyrılmanın en güzel yolu, eve gelir gelmez o tatlı şeylere sımsıkı bir sarılmak olmalı bence.

Ne kadar çok sevdiğinizi ve özlediğinizi söylemek, onlara hem ne kadar değer verdiğinizi ve sevdiğinizi göstereceği gibi, hem de günün stresinden uzaklaştırıp, bir terapi etkisi yaratır. Meditasyonun farklı bir çeşidi olarak da görebiliriz.

Çevre ve ben ilişkisi

Genelde, çevrenin beklentileri doğrultusunda hayatımızla ilgili kararlar alıp yaşantımıza yön veriyoruz. Önce nişanlanırsınız, sonra ne zaman evleneceksiniz, ne zamana çocuk yapacaksınız? gibi sorular ardı arkası kesilmeden önünüze çıkar.

Kendimizden çok başka insanların hayatlarıyla daha fazla ilgili olduğumuz için, bir türlü kendi problemlerimizle başedemiyoruz. Çünkü başkalarının hayatları bize daha cazip geliyor ve merak uyandırıyor.

Postpartum (doğum sonrası) depresyonu

İlk çocuk olduktan sonra kendinize daha yeni gelmeye başlamışsınızdır ve bir çok yeni anne olan hanımın yaşadığı sorunlardan biri olan postpartum depresyon hafife alınmayacak hastalıklardan birdir. Bu rahatsızlığı yaşayıp farkında olmayan da bir sürü kişi olduğunu düşünecek olursak ve bu kişilere ne zaman ikinci çocuğu yapıyorsun diye sorduğunuzda olumsuz tepki alma olasılığınız oldukça yüksek. Özellikle, bu dönemdeki kişilere yaklaşırken biraz daha duyarlı olmamız gerektiğini unutmamalıyız.

İkinci kardeş ve ağabeylik-ablalık

Her şeyin yolunda gittiğini ve ilk çocuktan sonra herhangi bir problem yaşamayan bir aile düşünelim ve gerek çevrenin gerek kendi istekleriyle ikinci çocuğu dünyaya getirdiler. Aradaki yaş farkı ne kadar olursa olsun, sonradan gelen, genelde büyük çocuk için rakip olarak görülecektir. Büyük çocuk eğer anne baba tarafında doğru yaklaşımda bulunulup ve doğru eğitim verilmemişse, kardeşini kıskanacak ve sürekli gergin bir ortam yaratacaktır.

Yapılacak en doğru davranış, anne-babanın, büyük çocuğa her zaman kendi yaşı doğrultusunda sorumluluklar verilmesidir. Büyük çocuğa bir abla, bir ağabey olduğunu hissettirip ve benimsetip, verdiğiniz sorumluluğun karşılığını beklemelisiniz. Çocukların en çok ihtiyaç duyduğu şeylerden biri anne-babaları tarafından yargılanmadan, sorgulanmadan, objektif bir şekilde dinlenme ihtiyacıdır. Bu yaklaşım kardeşi rakip olarak görmekten uzaklaştırıp, bana bir görev verildi annem beni büyük insan yerine koydu ve onun güvenini kazanmalıyım, onun sevgisini ve ilgisini hak etmeliyim düşüncesini yerleştirir.

Çocukların yaşadıkları sorunların bir çoğu anne-babanın yanlış yaklaşımından kaynaklandığını unutmamalıyız. Çocukların yaşadıkları problemlerde önce kendinizi sorgulamalısınız.