Siz hiç geçmişinize yolculuk yaptınız mı? Kalbinizin, ruhunuzun derinliklerine, ilk yaşantınıza çocukluğunuza yolculuk yaptınız mı? Bugün sizi asıl “SİZ” yapan çocukluğu hiç düşündünüz mü? Yapmadıysanız bilemezsin onun sizi alıp nerelere götürdüğünü…

İnsanın yapacağı en büyük yolculuk şüphesiz kendi içine yapacağı yolculuktur.

Çoğumuz hayata kötümser ve karamsar bakarız. Hayalini kurduğumuz hayatı yaşayabilmek ve hayallerimizi gerçekleştirmek için de çok fazla çaba sarf ettiğimiz söylenemez. Bazen çabuk pes ederiz hayat karşısında, bazense yılmadan istediğimizi alana kadar çaba gösteririz. Kimimiz kıyasıya savaşırken yaşamla, kimimiz ise hep kolayına kaçtı yaşamın. Peki, nerden geliyor bu savaş mücadelemiz ya da bize sunulanları sorgulamadan kabul edişimiz?

Bunun cevabı içimizdeki çocukta saklı aslında. Her ne kadar yaşam mücadelesine kapılıp onu görmezden gelsek de hep içimiz de taşırız onu. En zor zamanımızda sağduyumuz, vicdanımız ya da değerlerimiz olarak yol gösterir bize. Bazen en masum yüzünü gösterirken bazen de hayatımızı zorlaştırabilir kulağımıza fısıldadıklarıyla. Sizi başarı için motive edebilir evet ama bazen yetinmez hiçbir başarınızla, hep daha fazlasını ister. Tatmin edemezsiniz onu bu yüzden daha çok çalışırsınız sonra bu yaşam stilini benimser gece gündüz içinizdeki çocuğun tatmini için uğraşırsınız. Tabi bu da sizi bir sürü kişilik sorunlarına itebilir. Benmerkezci olabilir, egonuzu tatmin edemeyebilirsiniz. Öyle ki hedeflerinize ulaşmak için hatalar yapabilirsiniz ama bundan asla kendinizi sorumlu tutmazsınız. Çünkü siz mükemmelsiniz hatayı başkalarının yüzünden yapmışsınızdır. Hep böyle düşünürsünüz ve artık öylede yaşamaya başlarsınız. Çünkü artık içinizdeki çocuk sizi ele geçirmiştir.

Bir zaman sonra bu tempolu hayatınızdan yorulduğunuzu hissedersiniz. Belki de artık başarılarınız içinizdeki çocuğu mutlu etmiyor olabilir. Aslında egonuz demeliydim. Çünkü artık o küçük çocuğun yerini ego almıştır.

 Peki, egoya karşı nasıl koruruz içimizdeki çocuğu?

Unutmamak gerekir ki o sizin vicdanınızın sesi, sağduyunuz ve değerlerinizdir. O hep sizin iyiliğinizi isteyendir. Başarısızlıklarınızı da kabul eden, onlardan ders çıkarmanız için size uyarılarda bulunan iç sesinizdir. Sizler onu görmezden gelerek ve başarısızlıklarınızı kabul etmeyerek egoya fırsat vermiş oluyorsunuz ve her başarısızlık durumunda egonuzla iş birliği yaparak onu uzaklaştırıyorsunuz. Artık egonuzun sesinden başka ses duymaz oluyorsunuz. Oysa başarılarınız kadar başarısızlıklarınızda sizin olmalı. Ancak bunu benimseyebildiğiniz zaman içinizdeki çocuğun sesini tekrar duymaya başlayabilirsiniz.