Anne baba olmak çok zor ve riskli bir meslektir. Bazen çocukların iyiliğini düşünüp yapılan davranışlar, daha sonradan çıkabilecek sorunlara davetiye çıkartır. Bu gün hatalı anne-baba tutumlarından söz edeceğiz.

Çocuk yetiştirmek anne-baba ve çocuk üçlüsünü etkileşiminden ibarettir. Örneğin, çocuğun kaçıncı çocuk olduğundan tutun, herhangi bir fiziksel ya da zihinsel bir engelinin olup olmayışı, cinsiyet ve mizacı bu etkileşimi belirler. Yani anne- baba tek başına çocuğun yetiştirmede etken değildir.

Gelin kısaca anne-baba tutumlarından bahsedelim ve genel hataları nerelerde yapıyoruz onlara bakalım.

Aşı koruyucu anne-baba

Çocukları, karşılaşabilecekleri herhangi bir tehlike ve zorlanmaya karşı haddinden fazla ve gereksiz desteklemeleri, aşırı koruyucu anne babayı açıklar. Neredeyse, çocukları evli bile olsa onların evliliklerini bile yönetip yönlendirmeye çalışırlar. Çocuklara sorumluluk vermedikleri için, çocuk kendine güvensiz çekingen ve başkalarının desteği olmadan hiç birşey yapamayan kişiye dönüşür.

Baskıcı anne-baba

Burada, koyulan kuralara çocuk sorgulamadan itaat emelidir. Çocuk anne-babanın uzantısı gibidir. Kurallara uymadığı zaman dayak da dahil olmak üzere farklı şekillerde cezalandırılır. Bu baskıcı tutum sayesinde oluşması gereken sevgi ilişkisi yerini korku ve öfkeye bırakır. Bu bireyler ileride otorite karşısında boyun eğer, fakat kendisinden güçsüzler karşısında da acımasız oldukları gözlemlenir.

Rahat tutum

Çocukların her yapmak istediklerine izin verirler. Herhangi bir kısıtlama yoktur. Uyku düzeninden tutun yemek ve televizyon izleme vaktine kadar özgürdürler. Problem asıl çocukların sosyal hayata geçtiklerinde başlar. Beklemesi gereken zamanda beklemek istemeyecektir. (Kantin sırası gibi) Sorumluluk sahibi olmayı öğrenmediği için okulda başarısız olabilir. Konsantrasyon yetenekleri gelişmediği ve engellenmeye alışmadıkları için ders çalışma sorumluluğu göstermez ve başarısız olurlar. Sonrasında anne babalar “biz senin içi her şeyi yaptık sen nasıl başarısız olursun” diye çocuğu suçlarlar.

Reddediciler

Ailenin kabul etmediği durumlar karşısında oraya çıkar. Evlilik dışı gebelik ve istenmeyen kişiyle “kaçma” gibi. Çocuk, evlatlıktan reddedilebilir. Bu tutum karşısında sevgiden yoksun olan çocuk her ne kadar sevgiye ihtiyacı olsa da insanlara karşı şüpheci ve güvensiz bir tutum geliştirirler.

Çocuk yetiştirme sanatı doğuştan gelmese de önceki yaşantınızın bir yansıması olarak görebilirsiniz.

Unutmayın! Size nasıl davranıldıysa sizin de çocuğunuza aynı davranma olasılığınız yüksek.

Haftaya yukarıda anlattıklarımızın aksine doğru tutum nasıl olmalı onu inceleyeceğiz.