“Heyecandan kalbim yerinden çıkacak gibi.. ona uzun zamandır bakmak istediğim gibi bakamadım, bakmadım, tarafından baktırılmadım. Hep engelledim, hep haddimi bildirdi. Neden diye sordum kendi kendime beni neden istemiyor? Neden? Söylediği gibi benden mi korkuyor? Yoksa güvensizliği, tutkusunun önüne geçemeyeceğinden mi?

Onu görmeyeli belki aylar oldu ama bana yıllar gibi geldi. Evet, ilk birkaç ay zordu, alışamadım onsuz olmaya. O hiç yoktu aslında, ben varmış gibi yaşadım.

Onca zaman sonra ona özgürce bakabilmek beni anladığını görebilmek bana dünyaları verdi. Hiç değişmemiş hatta daha da güzelleşmiş, onu son gördüğüm gün ki öfkeli bakışlarından eser yoktu. Beni sevebilir mi? Korkusunu yenebilir mi? onu yüzüme haykırabilir mi?

Bu kadar lüksümün olmadığını biliyorum ve artık beklentilerim yok denecek kadar azaldı.

Üzülmek istemiyorum artık. Onsuzlukla evlendim ve mutluyum!

Onu beklediğim onca zaman sonunda hayatımda ne kadar çok şeyi ertelediğimi bilemiyorum. Bilinçsizce onu mu bekledim yani? Yapmam gereken olmazsa olmaz işler, onun telefonun ucundaki sesinden sonra mı ciddiyet kazanmaya başladı. Korkarım ama öyle oldu.

Bilinçaltım bunca zaman benimle oyunlar oynamış anlaşılan, ancak uyandım!

Geçen zaman, bendeki tutku ve aşkı törpülemiş, onu görmeseydim farkına varmayacaktım. Ama şimdi çok daha mutluyum.

Sevgili X, Senin için hep olduğum gibi, sen de dostum kalacaksın korkma artık!”.

Hayat ertelenmeye gelmez!

Hayatı bilmeden ertelemeye güzel bir örmek oldu yukarıda anlatılanlar. Yaşanılan yoğun duyguların, oyununa geliyoruz ve farkında olarak ya da olmadan hayatı erteliyoruz.

Üretilecek onca yeni fikir varken, mutlu olacak ve gülecek onca güzellik varken, kendimizi onlardan mahrum bırakmayı seçiyoruz. Alamayacağımız, almamamız gereken bize birkaç beden küçük elbiseyi giye meye çalışıyoruz. İşin içine birde inat girince, nasıl olurda beni istemez ben onu böyle severken isterken diye düşünüp, sanki karşımızdakinin herhangi bir zorunluluğu varmışçasına bencillik ediyoruz.

Çark dönüyor

Olması gerekenin farkına varmak kimisinde uzun zaman alıyor, aylar belki de yıllar. Kimisi şanslı olup zararın nesrinden dönersin kardır düşüncesinin erken farkına varıp, hayatlarında öncelik vermeleri gereken işlere sarılıyorlar.

Yukarıdaki örnekte olduğu gibi özlemden faydalananlar da var. Özlemi olumlu bir uyaran haline dönüştürüp motivasyon kaynağı olarak da kullanabilirsiniz.

Zaman geçiyor, yaşamınıza dair verdiğinizi kararların neticesine ne kadar ve nasıl katlanabileceğinizi, kararları alman önce bir kaz daha düşünün. Hayat ertelemeye gelmez!