Dost deyince akla ilk gelen sizi seven başınız sıkıştığında her zaman yanınızda olan ve sizi olduğunuz gibi yargılamadan kabul eden insanlardır.

Bazen birçok insan diye adlandırdığımız canlılar, insan olma vasıflarının yeterince farkında olmadıkları için farklı davranabiliyorlar. “Böyle bir insan olamaz, olsa olsa hayvandır” gibi sözlere alışığız. Hâlbuki o hayvan gibi insan diyerek aşağıladığımız “hayvanlar”, birçok hayat kurtardığı gibi çoğu zaman da sizin yegâne dostunuz olabiliyor.

Yukarıda bahsettiğim koşulsuz sevgi maalesef ki insanlardan çok hayvanlarda mevcut. Belgesel kanallarında çok sık rastladığım programlardan biri, insanların nasıl zor ve tehlikeli durumlardan hayvanlar sayesinde kurtuldukları. Hatta kendi canları pahasına tehlikeye atıldıkları beni epey etkilemişti.

Hayattan eskisi kadar zevk alamayan ve genelde mutsuz olan insanlar için evcil bir hayvan edinmeleri onları hayata yeniden bağlamak için güzel bir sebep. Her ne olursa olsun size karşı sevgileri azalmıyor, bundan güzel ne olabilir? 'Bugün bana yeterince yemek vermedi artık beni eskisi kadar sevmiyor mu acaba?' diye düşünüp size karşı yakınlıkları azalmıyor. Konuştuğunuzda sizi dinleyip hep yanınızda oluyorlar. İnsanların çoğunda gördüğünüz anlamsız kaprisleri de yok. Kısacası hayvan edinmek için birçok olumlu sebep var.

Bir olumsuz bakış açısından bahsetmeden geçemeyeceğim, ülkemizde bazı kesimlerde sanki hayvan sahibi olan insanlar, akıl hastası arkadaşı olmayan sosyallikten bir haber kişilermiş gibi etiketlenebiliyor. Bu tümüyle yanlış bir düşünce. Herkesin hayatta farklı tercihleri vardır ve bu tercihlere saygılı olmak ve yargılamamak da “insan” olarak bizim görevimiz. Yukarıda bahsettiğimiz hayvan edinme sebeplerini bir kez daha okuyup belki de bu kişilerin diğerlerinden farklı tercih yapıp neden hayvan edindiklerini anlayabilirsiniz.

İnsanlığımızı hiç kaybetmeme dileklerimle..