Mükemmeliyetçi Anneliğin Çocuğa Etkileri

Her anne, çocuğunun başarılı, sağlıklı ve mutlu olması için çabalar ve gayret gösterir.

Fakat bazı anneler bu davranışlarını abartarak çocukları üzerinde aşırı baskıcı, kollayıcı ve mükemmeliyetçi bir tutum takınmakta. Bu tür annelere süper anneler, diğer bir tabirle mükemmeliyetçi anneler denilebilir. Çocuğun doğumundan itibaren annelik içgüdüsüyle başlangıçta masumca başlayan bu tutum, annenin kendini kontrol edememesi, annenin mizacı, çevresel faktörler, annenin kendi annesinden edindiği deneyimler, yaşadığı kültür gibi sebeplerden dolayı mükemmeliyetçi bir tarza bürünebilir. Mükemmeliyetçi tutumlarından dolayı çocuklarının üzerindeki sorumlulukları da kendi yapma yoluna giden süper anneler, çocuklarını cam bir fanusta yetiştirir gibi davranırlar, kendileri bir kalıp belirlerler ve çocuğu bu kalıp içerisinde yetiştirmeye çalışırlar. Çocuğunun her hareketinin kendisinin istediği tarzda olmasını isteyen, yanlışlara pek tahammül edemeyen bu tip anneler, çocuğun her yaptığı davranışı kendi yansıması gibi görmektedir. Ben ne kadar çocuğuma çok şey verirsem çocuğum da o kadar mükemmel olur düşüncesinden hareketle çocuğa aşırı derecede bir yükleme yapmaya çalışmaktadır. Bu da çocukta orta ve uzun vadede bazı psikolojik problemlerin oluşmasına sebep olur. Mükemmeliyetçi bir annelik modeli ne kadar yanlışsa ihmalkâr bir annelik modeli de o derece yanlıştır. Bunun için sınırların çok iyi bilinmesi gerekmektedir, dengeli annelik modeli bu açıdan önemlidir.

Mükemmeliyetçi annenin çocuğunda ne gibi sorunlar görülür?

*Üzerlerindeki aşırı baskıdan dolayı bu tip çocuklar aşırı isyankâr veya aşırı bağımlı olabilirler.

*Bu çocuklarda anne-babaya aşırı bağımlılıktan dolayı anne-babasını kaybetme kaygısı oluşabilir.

*Her şeylerini anneleri yaptığı için veya hareketleri annelerinin kontrolü altında olduğu için özgüven sorunu yaşayabilirler.

*Özgüven problemlerinden dolayı akranlarıyla iletişimlerinde bazı problemler yaşayabilirler.

*Sürekli ailede başarı beklentisi olduğu için çocukta başarı ve performans kaygısı oluşabilir.

*Evde gayet rahat bir şekilde kendini ifade edebilirken ev dışında okul, mahalle gibi sosyal ortamlarda içine kapanma davranışı gözlenir.

*Yeteri kadar sorumluluk verilmediği için problemlerle baş edebilme güçleri zayıftır.

Dengeli bir anne neler yapar?

Gelişim dönemlerine uygun olarak çocuğun yapması gerekenler üzerinde durmak gerekir. Çocuk tuvalet eğitimi dönemi geldiğinde tuvalet eğitimi üzerinde durulmalı, kas gelişimi yeterli olduğu zaman kendi başına yemek yemesine yardımcı olunmalı vs.

Çocuğu, kendi hayal dünyamızda oturtmak istediğimiz yerden çok, çocuğun bireysel özelliklerini dikkate alarak yetiştirin.

Çocuğun bazen başarısız olabileceği, bazen yanlış yapabileceği gerçeğini gözden kaçırmamak gerekmektedir.

Davranışlarda tutarlı olunmalı, ödül-ceza yerinde ve dozajında kullanılmalıdır.

Çocukların yaracağı şeyleri siz yapmayın, onlara yaptırın.

Çocuğun başarısı, başarısızlığı yerine bazen çocuğunuzla kendisi hakkında konuşmaya çalışın, onu dinleyin.

Çocuğa gösterilecek sevgi, çocuğun başarısıyla doğru orantılı olmamalıdır.

ZAMAN