İletişim olmayan evliliklere terapist gerekir

Evlenmeden önce paylaşılan her şey evlenince neden azalıyor dersiniz? Evlilik amaç oluyor sanırım ve o amaca ulaşıldığında yapılacak başkaca bir şey kalmıyor. Saatlerce yapılan telefon ile ve karşılıklı konuşmalar bir anda kesiliyor. Birbirini duymaz, görmez ve hatta birbirine dokunmaktan ve karşındakini hissetmekten kaçar hale geliyorsun…

Konuşmak yerine davranışlarla anlaşılmayı ve anlatmayı tercih ediyoruz. Sonuç anlatmak istediğimizi anlatamadığımız gibi anlaşılmamış olmaktan dolayı da hayal kırıklığı yaşıyoruz. Hassasiyetler ve tahammülsüzlükler artıyor. İçimizde baş etmekte zorluk çektiğimiz kızgınlıklar oluşuyor. Bir de bakıyorsunuz evinizde bir yabancı yaşıyor. Sadece aynı evin paylaşıldığı iki yabancı… Hem onu, hem kendini tanıyamıyorsun artık… Mutlu olup, olmadığını sorgulamaktan adeta kaçıyorsun… Korkuların ve endişelerinin arttığını görüyor ama onların da sebeplerini araştırmıyorsun… Sonuç; bir taraf bunları daha önce sorgulamaya başladığında ve artık bir çıkış aradığında hayalinde yaşattığın mutluluğun bir anda yok olduğunu fark ediyorsun… Tartışmanın olmaması evlilikte sorun olmadığını göstermiyor. Tartışma yani iletişim yoksa evlilikte sorun var demektir. Sessizlik hiçbir sorunu çözmüyor hatta sorunun büyümesine yol açıyor.

Sözel ifade edilmeyen düşünce ve duygular, davranışlarla ifade edilmeye çalışılıyor. Oysa davranışları değerlendirmek anlatan kadar anlayanı da zorlar. Üstelik bazen sözel olarak anlatımlarda bile anlatım ve anlama zorluğu yaşanırken, imalı davranışlar yerine ulaşmayabilir.

İletişim olmayan evliliklerde boşanmalar çok sık rastlanan sonuçlardan biridir. Hani bir söz vardır 'güneş girmeyen eve doktor girer'. Bu sözü biraz değiştirmek istiyorum. 'İletişim olmayan evliliklere de avukat ya da terapist gerekir'.