Araştırmanın yeni olarak kabul edilen yönü ise söz konusu suçluluk hissinin zannedildiği gibi sadece çalışan annelere özgü bir duygu olmadığı. Araştırma, çalışmayan annelerin de aynı sorunla karşı karşıya kaldıklarını ortaya koyuyor. Annenin, çocuğun geleceği ve onu yetiştirme biçimine ilişkin kaygılar duymasının normal olduğu ifade edilen açıklamada, bu kaygıların normalin üzerinde seyretmesi durumunda, annenin yaşamındaki diğer her şeyi ikinci plana atarak yalnızca çocuğuna odaklandığı, kendi için bir şey yaparken de "Şu anda çocuğumun yanında olmalıydım" şeklinde suçluluk duyduğu belirtiliyor. Aşırı kaygıların anneye olduğu kadar uzun vadede çocuğa da zarar verdiğine dikkat çekiliyor.

Psikolog Seval Baysal, bu suçluluk duygusunun derecesini annenin kişiliğinin ve hayattan beklentilerinin belirlediğini ifade etti. Anne ile çocuk arasında sağlıklı bir diyaloğun oluşması ve birlikte geçirilen zamanın iyi değerlendirilmesinin önemli olduğunu ifade eden Baysal, annelerin, her şeyi en doğru şekilde yapmasının mümkün olmadığını kabullenmesi gerektiğini söyledi.

Zaman Gazetesi