Dört yıl önce nişanlıyken bir trafik kazası geçirdi. O trafik kazasında ağır yaralandı. Bir yıl hastanede yattı ve sağ ayağını kaybetti. Sağ ayağındaki protez ve koltuk değneği yardımıyla yürüyor şimdi...
Trafik kazası geçirdiğinde nişanlıydı, artık evli ve 1.5 yaşında bir çocuk annesi...  “Allah bir ayağımı benden aldı ama bana altı parmaklı bir çocuk verdi” diyecek kadar inançlı. “Hayat, kadere inat seni sil baştan yaşayacağım. Ahdım olsun” şarkısını adeta yaşam felsefesi olarak  benimsedi...
Çiğdem Bezci’nin hikayesi için, “Çok fazla ajitasyon, çok fazla duygu sömürüsü” diyenlere inat, aynıgörüşte olmadığımı belirtmeliyim. Her geçen gün kadına şiddet uygulayan erkeklerin arttığı, insanların ekranlarda pazardan mal alır gibi evlilik pazarlığı yaptığı, eşi ya da sevgilisinin başına en küçük bir şey geldiğinde insanların kayıplara karıştığı bir ülkede,  Alper Bezci gibi hepimize insanlık dersi veren kaç kişi var Allah aşkına?
Bir yıl hastanede yatan nişanlısının yanından ayrılmayıp ona bakacak, bir ayağını kaybetmiş genç bir kızla evlenip annelik duygusunu tattırıp hayata bağlayacak insan sayısı “sürüsüne bereket”se evet; Acun Ilıcalı’nın yaptığı “Ajitasyondan reyting devşirmek”tir. Oysa hepimiz biliyoruz ki, “iyi gün dostluğu”dur günümüzde geçer akçe... O nedenle razıyım ben, ekranlarda insanı insanlığından utandıran evlilik pazarlıklarını izlemek yerine “ölümüne sevme”nin ne olduğunu herkese gösteren “duygu sömürü”lerine...