Türkiye’de psikologların kendi merkezlerinde terapi yapması artık yasak. Hem de akıl sağlığına en çok ihtiyaç duyduğumuz bu günlerde. Tabuların devrildiği, iktisadi krizden bir türlü çıkamadığımız, intiharın son sekiz senede yüzde 52 arttığı, toplumsal cinnetin ramağında yaşadığımız bu günlerde, psikiyatristler psikologların çalışmasını engellemeye çalışıyor.
Psikiyatrist psikoloğa karışıyor
Çok karışır bu ikisi. Ama birbirlerine karışmazlardı. Yani geçen haftaya kadar. Psikiyatristler klinik psikologların terapi merkezi açamayacaklarını söyleyerek Sağlık Bakanlığı nezdinde girişimde bulundu. Bunun üzerine harekete geçen Sağlık Bakanlığı, il müdürlükleri vasıtasıyla terapi merkezlerini basmaya başladı. İlk duyduğumda şaka sandım. Değilmiş.
Psikiyatristler altı sene tıbbiye okuduktan sonra ihtisas yapar, ruh hastalarını iyileştirmek için ehliyet sahibi olur. Psikiyatrik tanı koyma ve ilaçla tedavi yapma konularında uzmanlaşırlar. Reçete yazarlar. Psikologlar üniversitede psikoloji okurlar. Dört yılda terapist olunmaz. Ama klinik psikoloji alanında uzmanlık eğitiminden sonra -ki bu eğitim ağırlıklı olarak psikolojik değerlendirme ve psikoterapi yapma becerilerini kazanmaya odaklanır- terapi yapmaya başlarsınız. Hemen de başlanmaz, uzun süre süpervizyon alınır. Üzerine bir de doktora yaparsanız klinik psikolog doktor olursunuz. Amerika ve Avrupa’da uzman klinik psikologlar gerekli lisans koşullarını sağladıktan sonra terapi merkezlerinde çalışırlar, tanı koyup psikoterapi yaparlar. Bizde ise psikologların bu meslek hakkı engellenmeye çalışılıyor.
Son yıllarda terapi ihtiyacı arttı. Daha çok insan psikologları ziyaret ediyor. İyi de oluyor. Görünen o ki psikiyatristler bundan rahatsız. Türk Psikiyatri Derneği, Sağlık Bakanlığı’na şikâyete gidiyor. Güya psikologlar ilaç yazıyorlarmış, eline bir diploma alan terapi yapmaya başlamış. Çözüm? Tıp eğitimi görmeyenler ancak tıp doktorlarının izniyle terapi yapmalıymış.
Masum gibi görünen bir fikir. Ama değil. Aklı olan biliyor ki esas hedef klinik psikologlar. Psikiyatristler klinik psikolojinin etkinlik alanında egemenlik kurmak istemese ve gerçekten halk sağlığını düşünse, yaptıkları açıklama ve şikâyetlerinde bunun altını çizerlerdi. Ama yapmıyorlar. Terapi merkezlerine diş hekimliğine soyunan berber muamelesi yapılıyor. Çoğu psikiyatrist sessiz.
Meselenin özü
Psikiyatristlere göre her ruh sağlığı sorununun altında fizyolojik bir neden olabilir, o yüzden herkes önce bir psikiyatrist tarafından görülmeli. Yanlış. Diyelim ki, gecinden versin, boşanmaya karar verdiniz. Ya da sevgiliniz son anda sizi terk etti. Bir arkadaşınız bir psikoterapist önerdi. Türk Psikiyatri Derneği diyor ki gel önce psikiyatrist gör, ben izin verirsem sonra git klinik psikologla çalış. Ama göreceğin klinik psikoloğun da terapi merkezi olmasın, benim yanıma gelsin. Benden daha çok okumuş olabilir. Önemli değil. Ben karar vereyim.
Umuyoruz ki bakanlık bu utanç verici durumdan bir an önce ülkeyi kurtarır. Yoksa YouTube’tan sonra psikologların merkezlerinde psikoterapi yapmasının yasaklandığı ülkemizle ne kadar iftihar etsek azdır.
Allah hepimize akıl fikir versin. En çok da terapistleri ona buna şikâyet edip terapi merkezi bastıran Türk Psikiyatri Derneği’ne... Birçok psikiyatristin de bu durumdan çok rahatsız olduğunu biliyorum. Belki de ilk önce onlar bir araya gelip bir adım atmalı.