Kadın Hastalıkları, Doğum ve Tüp Bebek Uzmanı Op. Dr. Seval Taşdemir, tüp bebek yönteminde kadın yaşının önemine değinerek, en fazla kaç kez denenebileceği hakkında bilgiler verdi. Kadınlardaki doğurganlık oranı 35 yaşından sonra azalmasına paralel olarak düşük yapma riski de artış gösterir. Yumurtalık kapasitesinin yüksek olduğu kabul edilen 45 yaşına kadar tüp bebek işlemi uygulanabilir. Ancak 38 yaş ve üzeri kadınlarda uygulama yapılırken, istenilen cevabı almak pek mümkün olmayabiliyor. Bu durum gebelik şansını da etkiliyor.
HAMİLELİK ŞANSI DÜŞÜYOR!
Kadının yaşı tüp bebekteki başarı şansını etkilemektedir. Yeni doğan bir kız çocuğunda 1-2 milyon olan yumurtalık rezervi ilk adetin görüldüğü yaşlarda 250-300 bine düşerek, menopoz dönemine kadar azalarak tükenmekte, özellikte 37 yaşından sonra rezervde büyük kayıplar yaşanmaktadır. Bununla birlikte yumurta kalitesinde bozulmalar meydana gelirken, gebe kalma ve sağlıklı çocuk sahibi olma şansı da düşmektedir. Yardımcı üreme tekniklerinin uygulandığı ileri yaştaki anne adaylarına gebelik şansını artırmak amacıyla 'preimplantasyon genetik tanı' uygulanabilir. Bu teknikler ile embriyolar anne rahmine aktarılmadan önce kromozomlar incelenir, bu şekilde anormal olan embriyoların transferinden kaçınılır.
EN FAZLA KAÇ KEZ DENENMELİ?
Tüp bebek tedavisinde çiftlerin ilk denemede gebelik elde etme oranının yüzde 100 olarak görülmesi oldukça yanlıştır. Bu durumda başarısız olan tüp bebek tedavileri, umut kırıcı olabilir. Tedavinin kaç kez denenmesi gerektiği hakkında belirlenmiş bir sayı yoktur. Çiftlerin isteği doğrultusunda, doktorların da tavsiyesi ile çiftlerin sağlık durumunun uygun görüldüğü sürece yeni denemeler yapılabilir.
ÇİFTLER SABIRLI OLMALI
Tüp bebek tedavilerinde en önemli nokta çiftlerin sabrıdır. Tüp bebek başarısızlıklarında, başarısızlığa neden olan sebepler saptanmalı, ona göre yeni bir tedaviye başlanılmalıdır. Bu şekilde başarı şansı da yükselir. 3 denemeden sonra tüp bebekte başarısızlık gündeme gelmektedir. Bu denemelerin ardından başarı oranında büyük bir fark görülmez. Böyle bir durumda çiftlerin genel bir muayeneden geçerek, başarısızlık oranlarını arttırmaları gerekir. Gerektiğinde preimplantasyon genetik tanı, bağışıklık tedavisi, assisted hatching (lazerle tomurcuklanma), blastokist transferi, rahim dinlendirme yöntemleri ve sperm seçme yönteminin değiştirilmesi gibi tedaviler de tercih edilebilir.