Çocuklarımız hasta olduğunda onları doktora götürmeyi ihmal etmeyiz. Ama sorun duygusal, sosyal ve zihinsel gelişimle ilgili ise sanki tabuymuş gibi bir pedagoğun kapısını çalmak yerine etraftan akıl almayı tercih ederiz. Oysa tıpkı gripte, kol kırığında olduğu gibi belirli bazı sorunlarla karşılaştığımızda mutlaka bir pedagoğun kapısını çalmalıyız. Nedir bu durumlar? Sizin adınıza PAN Psikiyatri ve Psikolojik Danışmanlık’tan pedagog Nuray Erdemli Ülküsel’in kapısını çaldım ve sordum...
Gelişim kontrolü için...
Çocuk doğduktan sonra boy, kilo gibi takibi yapılan fiziksel gelişimin yanı sıra duygusal gelişim, dil gelişimi, motor beceriler gibi bir gelişim süreci de yaşanır. Eğer anne-babada bu sürece dair endişe varsa, 10 ay-1 yaş arasında pedagoga danışılabilir.
Uyku ve yemek alışkanlıklarında zorlanıyorsanız...
Bazı anne-babalar bebeklerde uyku düzeni, beslenme gibi alışkanlıkları yerleştirme konusunda sorun yaşayabiliyor. Yalnız uyumayan ya da yeme problemi olan çocuklara, daha ilerde tuvalet alışkanlığını kazandırmak için pedagoğa danışılabilir. Çocuğa bunlara alıştırmak son derece kolay olup bir program işidir. Çocuğun özelliklerine ve anne-babanın koşullarına göre bu alışkanlıklar destekle daha kolay kazandırılabilir.
Kim bakacak, kardeşini kıskanacak mı, hangi okula gidecek?..
2-4 yaş arasında aileler danışmanlık anlamında yine destek alabilir. Anne işe başlıyorsa, çocuk okul öncesi kuruma gönderilecekse, kardeş geliyorsa, yakın aile bireylerinden biri ağır hastalık geçiriyorsa ve ölüm, terk gibi kayıplarda destek almak yerinde olur. Hatta taşınmada bile bazı durumlarda destek almak gerekebiliyor. Çünkü çocuklar alışkanlıklarına çok bağlıdır. Ve unutulmamalı ki; tüm bu konularda tek doğru yok. Ailenin dinamiği, annebabanın çalışma düzeni, ekonomik koşullar, çocuğun yapısı gibi pek çok kriteri değerlendirmek gerek.
Kekemelik ve diğer duygusal-sosyal problemlerde...
Çocukta daha önce gözlemlenmeyen bir sorun meydana geldiğinde anne-baba destek almak için zaten bir arayış içine giriyor. Bu durumda her zaman biraz süre tanımak daha uygun. Sorun bir haftadır varsa, bu süre çok kısa olduğu için ve belki de çocuk bunu kendiliğinden atlatacağı için bir süre gözlemlemek gerekir. Ancak sorun üç hafta ile bir aylık bir süreçte de devam ediyorsa, yardım almakta fayda var. Örneğin kekemelik... Bu problem 5-5.5 yaş dönemindeki erkek çocuklarda çok sık görülüyor. Nedeni ise düşünce hızı ve konuşmanın senkronize olmaması. Buradaki herhangi bir yanlış tutum, çocuğun ömür boyu kekeme kalmasına neden olabilir. Çocuğa nasıl davranılması gerektiği hakkında mutlaka destek alınmalı.
Posta