Uzman Klinik Psikolog Müjde Yahşi, “Özgüven kendine güvenin ötesinde kişinin kendine olan saygısı ve kendine olan inancıdır. Kişinin güçlü özellikleriyle etrafındakilere faydalı olması ve güçsüz özelliklerinin ise farkında olup onları iyileştirmesidir. Kişinin empati yapabilme becerisi kazanmış olmasıdır. Özgüven kavramı; güvenin, değerliliğin, yeterliliğin, empatinin ve özsaygının bütünleşmiş halidir. Aslında özgüven duygusunun ilk oluşum noktasına baktığımızda, bu kavramın oluşum kökeni bebeklik yıllarına dayanır. Yeni doğan bebeğin ilk ihtiyacı, temel güven duygusudur. Yani bebek dünyaya gözlerini açtığında kendini ilk olarak güvende hissetmek ister ve isteklerini ağlayarak dile getirir. Bu istekler karnının doyurulması, altının temizlenmesi ve kucağa alınması gibidir. Eğer bu istekler, istediği an ve yeteri kadar gerçekleşmezse bebek kendini güvensiz hisseder. Dolayısıyla bebek; ben sevilmeye değer biri değilim başkaları da güvenilir değil şeklinde bilinçdışı bir inanç geliştirmeye başlar. İşte özgüvendeki temel güven duygusunun oluştuğu yer tam olarak burasıdır” dedi.
İki şey istiyor
Temel güven duygusunu sağlıklı geçirmiş ve 1,5 yaşlarına gelmiş bir bebeğin artık özgüven temellerini oluşturmak için ebeveyninden iki şey istediğini ifade eden Yahşi, “Bana değer verdiğini hissettir ve bana yeterlilik hissini aşıla. Yani çocuklukta oluşan özgüvenin 2 ana bileşeni vardır. Biri “özdeğerlilik”, bir diğeri ise, “özyeterlilik”tir. Her iki duygunun da çocukta sağlıklı şekilde birlikte oluşması gerekir ki çocukta özgüven oluşabilsin. Örneğin; çocuğunuza değerlilik hissi verirken yeterlilik hissini eksik bırakırsanız, çocuğunuz özgüven oluşumunu tamamlayamaz. Yani çocuğunuzu büyütürken sözlerinizle ve davranışlarınızla ona “değerli” olduğunu hissettirirken, koruyucu tutumunuzla onun özbecerilerinin gelişmesine mani olursanız çocuğunuzun özgüven oluşumuna zarar verebilirsiniz. Ya da çocuğunuza bu defa yeterlilik hissi verirken değerlilik hissini eksik bırakırsanız çocuğunuz yine özgüven oluşumunu tamamlayamaz. Yani çocuğunuzun yapabileceği işleri kendisinin yapmasına izin verirken baskıcı tutumunuzla, aşağılamalarınızla ve mukayese etmelerinizle onu değersiz hissettirirseniz çocuğunuzun özgüven oluşumuna zarar verebilirsiniz. Özgüven bir kuş, iki kanadığı ise özdeğerlilik ve özyeterliliktir. Nasıl ki kuşun bir kanadı olmazsa uçamaz, çocuklar da böyledir. Çocuğunuzun özgüvenli olmasını istiyorsanız eğer; çocuğunuza bu her iki kanadı birlikte vermelisiniz” açıklamalarında bulundu. (İHA)