Bizi çok çok seven dostlarımız zaman zaman, “şu değersizlik duygunu dönüştürmen lazım, önce kendini düşün” şeklinde tavsiyelerde bulunurlar. Bu durumda biz ne yaparız? Dostumuzun söylediklerini dikkate alırız. İnsanın kendisini düşünmesi yanlış değildir. Sadece bu yapılırken evrenin basit ama önemli bir gerçeğinin göz ardı edilmesi yanlıştır.
Zaten şöyle bir geçmişe baktığımızda, kendimizi çokça düşündüğümüz anlar da en çok zararlı çıkanın biz olduğumuzu görürüz. İsterseniz bu durumu basit bir örnekle analiz edelim. Bir çiçek tohumu tek başına var olabilir mi? “Hayır” ,Tohumun çiçek haline gelebilmesi için önce bir insan ya da bir taşıyıcı tarafından toprağın içine bırakılması gerekir. Hatta güneşin yaşam veren enerjisine, yağmurun besleyen, coşturan enerjisine ihtiyacı vardır. Bunlardan herhangi birisi olmadığında çiçek var olamayacaktır. Peki, şu bizim çiçek, bu gerçeği yok sayarak “ Ben çok güzelim ve kendi çabamla bu hale geldim ” şeklinde ısrarcı olursa ne olur? Kendisini büyük bir illüzyonun içinde bulur.
İşte, tıpkı çiçek tohumunda olduğu gibi sahip olduğumuz her şeyde diğerlerinin parmağı vardır. Örneğin, “ben çok dürüst bir insanım” diyen bir insanın, dürüst olduğunu ispatlayabilmesi için başkalarına ihtiyacı vardır. Ya da “ ben çok iyi bir terziyim” diyen bir kişi,terzilik mesleğini öğreten hocası, kumaş, dikiş makinası, ütü, iğne, iplik vediğer tüm gereçleri üreten insanlar, sipariş veren insanlar var olmadıkça ustalığını gösteremeyecektir.
İyi ya da kötü insan olmak ya da herhangi bir konuda uzman olmak istiyorsak her zaman birilerine ihtiyacımız olacak. Bu yüzden de “sadece kendimizi düşünmek” akıllıca bir seçim değildir. O çok sevdiğimiz “Ben” in var olabilmesi için her zaman birilerine ihtiyaç olacaktır. Ağzımızda sürekli sakız yaptığımız “birlik “ biz istesek de istemesek de var olmaya devam edecektir. Ne zaman kendimizi diğerlerine göre daha çok düşündüğümüzde bu gerçeği göz ardı etmiş oluruz.
Zaten var olan bir şeyi yaratmak için bu kadar çok karmaşaya, enerji harcamaya ya da büyük laflar etmeye ne gerek var?