Anne ve babaların günlük yaşamda hayatını kolaylaştıran unsurlar, çocuğun gelişimini etkiliyor. Psikolog Aynur Kaya, çocuk yetiştirmede anne ve babaların hayatını kolaylaştıran unsurların, çocuğun gelişim basamaklarının yavaşlamasına neden olabildiğini söyledi. Kaya, bunların biberon kullanımı, pusette veya yürüyebilen bir çocuğun kucakta taşınması olduğunu belirtti.
Biberon kullanımının diş gelişimi başladığı zamanda devam ettiğinde konuşma geriliğine sebep olduğunu anlatan Aynur Kaya, Üç yaşında hatta daha ileri yaşlarda konuşma geriliğine, damakta gelişim geriliğine neden oluyor. Hatta dil gelişiminin yavaşlamasına sebep oluyor. Aynı zamanda yürüyebilen koşabilen bir çocuğun kucakta taşınması 'kaba motor' dediğimiz davranışlar dediğimiz kasların kullanılmasını engelliyor. Biberon kullanımı eğer diş gelişimi başladığı zamanda devam ediyorsa 'ince motor' dediğimiz parmak kullanımı yapmayan bir çocuk 'aman dokunma, yapma' diye bir koruyucu tavır sergilendiğinde bu sefer bu çocuk okula başladığında kalem tutamıyor ya da farklı sorunlar ortaya çıkabiliyor ve bunların hepsi çocuğu olumsuz etkiliyor. dedi.
Beş yaşında bir çocuğun okula başladığında kendi başına yürüyebilmesi gerektiğini vurgulayan Psikolog Kaya, Kendi başına tuvalete gidebilen, yemek yiyebilen kendini ifade edebilen, duygularını gösterebilen, kendini koruyabileceğine inanan bir çocuk olması gerekiyor. Aksi takdirde çocuk kendini güvenemiyor, arkadaşları arasında sorun yaşıyor. Yaşının gereği gibi davranan arkadaşları tarafından dışlanıyor, küçümseniyor. 'Mobin' dediğimiz çocukların kendi arasında şiddeti ortaya çıkıyor. şeklinde konuştu.
YAŞAMIN EN SERT EVRESİ İLKOKUL
Yaşamın en sert evresinin ilkokul olduğunu vurgulayan Kaya, o yaş grubu kadar sert, kuralcı ve önyargılı bir grubun olmadığını vurguladı.
İlkokul döneminde çocukların birbirlerine karşı çok sert davrandıklarını ve çok kolay eleştirdiklerini kaydeden Kaya, şunları dile getirdi: "Çok kolay dışlıyorlar, çok kolay alay edebiliyorlar. O yüzden evdeyken pamuklara sararak büyüttüğümüz çocuğumuz toplumsal yaşama girdiğinde korunmasız ve kabuksuz kalıyor. Anne ve babalar kalkan içinde çocuklarını büyüterek çocuğun doğal savunma mekanizmasının ve gücün geç oluşmasına neden oluyorlar. Annelerin en büyük hatası şu: Çocukların fiziksel olarak büyüdükçe zihinsel olarak ve duygusal olarak gelişeceği gibi bir mantıkları var. 'Büyünce geçer' diyorlar ama maalesef ki geçmiyor. Dört yaşında bir çocukta sorumluklarını geliştirmesi için bir algı geliştirilmeyince 30 yaşında da böyle bir algı oluşmuyor. O yüzden 4 yaşındaki çocuğa kendi sorumluluklarını almayı öğretmeliyiz.