Bir bakıyorsun ki büyümüşsün; ama aslında küçülmüşsün. ‘Eski’ hayallerin yanında minnacık yer kaplıyor ‘yeni’ umutlar...
Başka anlamlar çıkıyor artık hayattan
Düğünlerden, cenazelerden, bayramlardan
‘Eskiden nasıldı?’ kıvamına geldi mi zihin bir kere
Olmuyor!
Geriye dönüş pek mümkün görünmüyor
Nereye gidersen git
Hangi deliğe girersen gir
Gerçeklerden kaçış yok
Unutmak,
Öyle kolay değil!
Anılar, gerisin geri iade edilmiyor
Ne veresiye ne de kredi kartına taksitle
Hepsi üzerine peşin peşin yıkılıyor
***
Hani bir sağa bir sola döndüğün
Günlerce gözünü kırpmadığın
Bilinmez yerlere kaçan uykularına çare yok!
Yaşandıysa bitmiştir
Hesabı kesilmiştir
Paran da bulunsa pulun da
Maziye müsamaha gösterilmiyor.
***
Her kim olursan ol
Her nerede durursan dur
Fark etmez!
En olmadık,
Hayal etmedik,
Beklenmedik olayları yaşasan dahi
Belli bir dönemin ardından
Terse dönüş başlıyor
Üstelik!
Seçenekler azalıyor
Çoktan seçmeli değil
Mecburi bir şık önüne konuyor
İster beğen, ister beğenme
Tercih hakkı verilmiyor…
***
Bir bakıyorsun
Ve anlıyorsun ki
Büyümüşsün,
Ama aslında küçülmüşsün
Cüssen zaten ruhuna pranga
‘Eski’ hayallerin yanında,
Minnacık yer kaplıyor ‘yeni’ umutlar
Artık yerin dar
Nerede o ‘eski’ uçsuz bucaksız vahalar?
Her metrekare başına,
‘Yeni’ sınırların var
Zihnin de durmadan haykırıyor sana;
‘Maalesef buraya kadar!’
***
Nedense ‘Niçin?’ diye sormuyorsun
Belki de ihtiyaç duymuyorsun
Susuyorsun
Dinlemeye hiç yanaşmıyorsun
Sadece ve sadece gözlemliyorsun
Etrafında sıra sıra duvarlar var
Hadi diyelim hepsini yıktın geçtin
Peki…
Engelleri aşmak neye yarar?
Sonuçta kime fayda var?
***
İstemek ve istememek!
Uçağın kanatlarından her biri
Onlar, varlığımızın delili
Ne tamamen kesip atmalı
Ne de sürekli aynı kanada yaslanmalı
İşin sırrı, dengeyi korumak
Ve de korunmak
Sırf kötülüklerden değil
Altın görünümlü
Kıymetsiz alaşımlardan da
Ama önce ikisinin farkını tecrübe etmeli
Bir ileri iki geri
Tıpkı mehter marşı gibi
Hiç durmadan
Dört bir yandan gelen tüm uyaranlara
Cevap mı vermeli?
Bence seçmeli
En önemlisi de
Zamanı iyi değerlendirmeli…
***
Uzun zamandır düşünüyorum;
An’larımın hesabını kim vermeli?
‘Eski’ neydi?
‘Yeni’ nerede saklanıyor?
Haa! bir de ‘şimdi’ olgusu var değil mi?
Eski ve yeni arasında sıkışıp kalmış gibi...