Çocukların anneyle yatmaya devam etmeleri onların kendi odalarına ve yataklarına alışmalarını zorlaştırmaktadır. Anne ile yatmaya alıştıklarında kendi başlarına yatmak istememekte , uyumak istememekte ağlamakta , ve tepki vererek anneyi çaresiz hale getirmektedir.
Bugüne kadar gördüğüm anneyle yatan en büyük çocuk 20 yaşlarında kız çocuğuydu. Anne çocukluktan itibaren yanına yatmaya alıştırmıştı. Büyüdükçe odasında yatırma girişimleri başarısızlıkla sonuçlanmıştı. "Sen beni sevmiyorsun , sevsen benimle yatarsın" diyerek anneye vicdan azabı yaratmıştı. Anne de bu vicdan azabı etkisiyle onu kendi yatağına yatırmamıştı. Büyüdükçe odaya sığmadıkları için babası kızının odasında yatıyor o da annesiyle birlikte yatıyordu. Artık anne çok şikayetçi olup kızını getirdiğinde ikna edip odasına yatmaya alıştırdık yoksa hala annesiyle beraber yatmak istiyordu.
CİNSEL GELİŞİMİ AÇISINDAN SAKINCALI
Çocukların anne ve babayla yatmasının mahsuru gerek bu şekilde yatmaya alıştıklarında anne babaya bağımlılık geliştirmeleri gerekse 4-5 yaşından sonraki cinsel gelişim döneminde kendi başlarına yatmalarının daha doğru olacağıdır. Anne babadan ayrılma süreçleri uzadıkça çocuk yalnız yatamaz hale gelir. Yaş artıp yalnız yatmalarına çalışıldıkça gece korkuları gelişmekte, yalnız yattıklarında korku duyup annenin yanına gelmektedirler.
KENDİ YATAĞINA YATIRIN, UYUYANA KADAR YANINDA BEKLEYİN
Çocukların korku nedeniyle yanımıza geldiklerinde , yalnız yatmak istemediklerinde yapılacak en iyi iş onları yataklarına yatırmak ve uyuyana kadar yanlarında olmaktır. Gece uyanıp yanımıza geldiklerinde de üşenmeden gidip yataklarına yatırmak , yanlarında durmak sonra geri dönmek korkularını kaygılarını attığı gibi yalnız yatabilmelerine de faydalı olacaktır.
Sonuç olarak çocukların 6-7 ay içinde yataklarında yatmaya alıştırılmaları, bunu sağlamak için yatarken yanlarında durulması gereklidir. Tercihen babaların onlara yatmadan önce masal anlatması da babalarla olan ilişkilerini arttırması yönünden faydalı olacaktır.