Pencere açılmazsa, rüzgarı hissetmezse, ilgi ve sevginizi vermezseniz solup giderler. Yerinin az ya da çok güneşli olmasının bir önemi yoktur.
Emek vermezseniz yaşamaya değer bulmazlar kendilerini. İlişkiler iki kişinin birlikte bitki yetiştirmesi gibidir. Dalından koparılıp alüminyum folyoya sarılan bir kırmızı gül de olabilir; asırlık çınar ağacı da. Çok sularsanız çürür, susuz bırakırsanız kurur.
Tıpkı ilişkilerde ilgimizin seviyesinin partnerimizde yarattığı etki gibi. Evinizde, ofisinizde, bahçenizde bitkiler var mı? Bir çiçeğe bakma sorumluluğunu aldınız mı hiç? Bir çiçekle, bir ağaçla konuşmayı denemeden bir ilişkiye başlayabilir misiniz? Çiçeklere verdiğiniz sevginin içinde hiç ego yoktur. Karşılıksız ve saftır.
Çiçek açarak teşekkür ederler; her yeni sürgün sağlıkla büyüdüklerini gösterir. Sararan yapraklar geçmişin yükleridir; eski ilişkilerimizin izleri gibi toprağa karışmadıkça beslenmeyi sürdürürler. Bir bitkinin büyümesine refakat etme sorumluluğunu aldığınızda ve onu mutlu edebildiğinizde yeni bir ilişkiye de hazır olacaksınız. Gani Eser, 2016