Boşanmanın Çocuğun Uyumu Üzerindeki Etkileri, Anne-Baba Çatışmasının Çocuk Üzerindeki Etkileri, Boşanma Sonrasında Çocuk Açısından Ortaya Çıkan Değişiklikler ve diğer ayrıntılara aşağıdaki dosyadan ulaşabilirsiniz...
Nilgün Öngider
Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar / 2013;5(2):140-161
ÖZET
Yapılmış çalışmalarda, anne ve babası boşanmış çocukların, anne-babası birlikte olan çocuklara göre psikolojik sorunlar açısından daha fazla risk altında olduğu konusunda genellikle fikir birliği olduğu görülmektedir. Boşanma, psikolojik, sosyal ve ekonomik açılardan çok ciddi değişikliklere neden olmaktadır. Ayrıca ebeveynleri boşanan çocukların, boşanma sonrasındaki kısa ve uzun dönem içinde, akademik, sosyal ve psikolojik açılardan birçok olumsuz sonuçlara maruz kaldıkları gösterilmiştir. Boşanmanın uzun süreli etkilerini araştırıldığında, çocukluk dönemlerinde ebeveynlerinin boşanmasına şahit olan çocukların, yetişkinlik yaşantıları boyunca daha çok sorun yaşadıkları; hatta, ebeveynleri boşanmış çocukların, kendi evliliklerinin de daha yüksek oranda boşanmayla sonuçlandığı bildirilmektedir. Çocukluk dönemlerinde ebeveynleri boşanmış bireylerin, yetişkinlik dönemlerinde yaşadıkları bağlanma sorunları ve yaşam kalitesinde bozulma gibi boşanmanın uzun süreli sonuçları, bu bireylerin çocukluk dönemlerinde yaşadıkları boşanmanın kısa süreli sonuçları olan duygusal ve sosyal sorunlara kıyasla daha ciddidir. Bulgular, boşanmanın ebeveyn- çocuk ilişkilerinde bozulma, duygusal desteği kaybetme, ekonomik zorluklar, gibi birçok stresli yaşam olayına neden olduğunu göstermektedir.
GİRİŞ
Boşanma, sadece eşler arasında yaşanan bir süreç değildir. Boşanan çoğu çiftin çocukları vardır. Bu nedenle boşanma çocuk açısından da oldukça önemli bir süreçtir. Boşanmanın, potansiyel olarak çocuğu ciddi bir şekilde etkileyebilecek bir dizi değişikliği beraberinde getirdiği belirtilmektedir. Burada "potansiyel olarak" ifadesinin kullanılma nedeni, boşanmanın çocuklar üzerinde kaçınılmaz olarak zarar verecek bir süreç olarak görülmemesidir.
1970'li ve 80'li yıllarda ise, daha çok boşanmanın neden olduğu sonuçlar ile ilgili çalışmaların yapıldığı belirtilmektedir. Ancak 90'lı yıllarla birlikte ise, yapılan çalışmaların içeriğinde bazı değişiklikler olmuştur. Boşanma oranlarındaki ciddi artışlarla birlikte, boylamsal çalışmaların da yapılmaya başladığı; ayrıca, çalışmaların içeriklerinin değişerek, boşanmanın çocuklar üzerindeki etkilerinin incelendiği daha fazla çalışma yapıldığı dikkat çekmektedir.
Aileye olan bakış açısının yirminci yüzyılda değişmeye başladığı görülmektedir. Bu farklı bakış açısı, ebeveynliğin de evlilikten bağımsız olarak düşünülmeye başlanmasına neden olmuştur. Evliliğe ve çocuk sahibi olmaya dair bakış açısının eskisine göre farklılaşmasının teknolojideki gelişmelerle de ilişkilisi olduğundan söz edilmektedir.
Makalenin devamı olan PDF sürümü için TIKLAYINIZ