Normal ve sağlıklı bir doğum olması için çocuğun doğar doğmaz belli bir süre içinde ağlaması şartı vardır. Diğer yandan bu durum gelişim açısından dış dünya ile iletişimin ilk örneklerinden birini oluşturur. Yeni doğan bebek, dış dünyaya genellikle çok ağlayarak ya da susarak mesaj gönderir. Bu mesajlar bize onun hakkında bilgi verir.
Eğer bebeklerin ağlama gibi bir tepkileri olmasa idi, onlar için oldukça zor durumlar oluşurdu. Ağlama, bebeğin anneye veya çevresine gönderdiği fizyolojik bir sinyal olup; "Benim ihtiyacımı karşıla." mesajını verir. Bu sinyalin anne baba veya çocuğa bakan kişi tarafından fark edilmesi ve çocuğa uygun müdahalenin yapılması, çocuğun bakım verene bağlanması açısından da son derece önemlidir. Çocuğun bu sinyaline uygun cevap verilmediği taktirde onun duygusal ve fiziksel açıdan ihmal edilme durumu doğabilir. O nedenle ağlama dediğimiz bu fizyolojik sinyal, anne baba ve bebek arasındaki haberleşme aracı sayılır. Tabii bu işlev daha çok hayatın erken yılları için söz konusu olmakla birlikte yıllar ilerledikçe bu sinyal daha çok "üzülme", "korkma" gibi duygusal durumlarda oluşur.
Anne babalar, kendini kelimeler ile ifade edemeyen bu minik canlının ağlamasından çoğu kez huzursuz olurlar. Ama bu durumun genellikle normal bir tepki olduğu gözden kaçırılır. Özellikle gece ağlamaları anne babaları biraz uykusuz bıraksa da ilerleyen aylar içerisinde bebekle sağlanan uygun iletişim ve bebeğin istekleri konusunda tecrübe kazanılması bu ağlamaların sıklığını azaltacaktır.
Bebeklerin ağlama nedenleri genelde birkaç tanedir. Ama anne baba veya çocuğa bakan kişilerin yanlış tutumları ve gereken yerde doğru tepkiyi vermemeleri bu ağlamaların sıklığını ve süresini artırabilir.
Bebeklerin ağlama nedenlerinden en önemlisi herhangi bir ağrıya ya da bedensel bir rahatsızlığa verdikleri tepkidir. Bu durumda bebeklerin ateşi olabilir. Ateşi olduğunda herhangi bir yerde enfeksiyon kaynağı akla gelmeli ve doktora müracaat edilmelidir. Devam eden yüksek ateş son derece önemli olup bu durumda çocuğunuz "havale" dediğimiz nörolojik bir nöbet geçirebilir. Bebeklerin kulak ve boğaz enfeksiyonuna bağlı ağrılarının da olabileceği göz önüne alınmalıdır. Ayrıca pişiklere, kabızlığa ve gaz sancılarına bağlı ağrılardan dolayı ağlamalar da sıktır. Bu durumda doktorunuza başvurarak onun kontrolünde gereken inceleme ve değerlendirmenin yapılması gerekir.
Ağrının haricindeki ağlama nedenleri arasında anne babanın veya çocuğa bakan kişinin çok aşırı ilgili olması da sayılabilir. Bazı anne babalar, çocuklarının her ağlayışında yanına koşup onu teselli etmeye çalışırlar. Böyle çocuklar, zamanla ağlamayı alışkanlık haline getirirler. Bu nedenle diğer çocuklara oranla daha sık ağlarlar. Çocuk ağladığı zaman çok erken veya çok geç olmadan müdahale edilmesi uygundur.
Bebeklerin sık ağlama nedenleri arasında; acıkmaları, üşümeleri, altlarını ıslatmaları gibi sebepler önemli bir yer tutar.
Aşırı ilgisizlikten dolayı anne babaya öfke duyan bebek de sık sık ağlar. Anne babaya olan öfkesini bu şekilde belli eder. Aynı zamanda korkma, aşırı gürültü ve anne babanın kaygılı olması da bebeğin ağlamasına neden olabilir. Anne babaların güven dolu olmaları, rahat davranışları bebeklerin de o güveni ve rahatlığı hissetmelerini, susmalarını ve sakin olmalarını sağlar. Bebeğin kucağa alınması ile sakinleştiği ve güven dolu duygular ile rahatladığı görülür.
Sonuç olarak anne babalar ve çocuğa bakan kişiler, zamanla çocuğun bedensel ve duygusal ihtiyaçlarını daha iyi anlayacaklardır. Zaten çocuğun dil gelişimi sağlandığında ağlama durumu azalacak ve çocuk, bazı kelimeler ile kendini ifade edebilecektir.
kaynak: e-kolay.net